Σε μια ωρίτσα Χαλκίδα. Κι από εκεί Στενή. Πας, αν θες και για Μανιτάρια ή βολτάρεις προς τη γραφική Αγία Κυριακή.
Και βουνό και σούπερ παραλίες και σούπερ φαγητό και…
bonus track η Νέα Αρτάκη!
Εξαιρετικά πιθανό να μας πετύχεις σ’ αυτό εδώ το λιμανάκι.
Τι στιλ ο τύπος...
Τι στιλ η τύπισσα...
10 λεπτά απ’ τη Χαλκίδα (οκ, αν έχει κίνηση στον κεντρικό, θα κάνεις παραπάνω, αλλά δε σε νοιάζει…).
Και μας περιμένουν τα ουζερί της Νέας Αρτάκης!
Όλη η περατζάδα της παραλίας είναι γεμάτη με μαγαζιά.
Ούζο , ψαράκι, θάλασσα και παρέες!
Κατέβα, κοπέλα μου, κοτζάμ γαϊδάρα! Άσε τα μικρά παιδιά να κάνουν!
Αφού περάσεις τα ουζερί συνεχίζεις τη βόλτα σου στ’ ομορφότερο – και όχι τόσο γνωστό για τους τουρίστες- κομμάτι της περιοχής: στην Φανερωμένη, στην οδό Ρήγα Φεραίου.
Για 2 χιλιόμετρα, περπατάς παραλιακά και γαληνεύεις.
Ποιοτικός χρόνος με το παιδί.
Και φτάνεις μέχρι το Βολέρι.
Εκεί, στον Ζέφυρο, ρίχνεις μια τελευταία βουτιά.
Ποια από τις δύο αναρωτιέται πότε θα φάμε; (Και οι δύο είναι η απάντηση).
Στην Νέα Αρτάκη καταλήξαμε μετά από την επική εκδρομή μας, για ν’ ανακύψουμε μια από τις ομορφότερες κρυφές παραλίες της Ελλάδας. Δες εδώ το video και θα καταλάβεις…
P.S. Οι οικογένειες και των δυο μας έχουν μικρασιάτικες ρίζες και κάθε φορά που φτάνουμε σε τόπο προσφύγων, αυτομάτως υπάρχει μια άλλη ψυχική σύνδεση. Κι η Νέα Αρτάκη είναι ένας τέτοιος τόπος (οι πρώτοι κάτοικοι έφτασαν εδώ από την Αρτάκη, από την Κύζικο της Μικράς Ασίας – 120 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Κωνσταντινούπολης. Γι’ αυτό και οι πολιτιστικές Γιορτές που γίνονται εδώ το καλοκαίρι λέγονται «Κυζίκεια»).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου